ชั้นเรือนยอด (Canopy) ในทางชีววิทยาป่าไม้ คำว่า ชั้นเรือนยอด หรือ คาโนปี้ (Canopy) คือคำที่ใช้แบ่งระดับความสูงของต้นไม้ในป่าดิบชื้น หรือป่าฝนเขตร้อน (Tropical Rain Forest) โดยชั้นเรือนยอดคือบริเวณชั้นบนของป่าที่มีความสูงตั้งแต่20 เมตรขึ้นไป อุดมไปด้วยกิ่งไม้ ใบไม้ และผลไม้ จึงทำให้มีสัตว์ป่าอาศัยอยู่ในป่าชั้นนี้เป็นจำนวนมาก คำว่า คาโนปี้ มีรากศัพท์มาจากภาษาลาติน คาโนเปียม (canōpēum ) ซึ่งหมายถึงผ้าคลุม หรือมุ้งเหนือเตียงที่มีไว้กันแมลง เมื่อนำมาใช้ในทางชีววิทยาป่าไม้ จึงหมายถึงร่มไม้ที่ปกคลุมพื้นป่าจากแสงแดดและฝนปรอย โครงสร้างของป่าดิบชื้นมีทั้งหมด 4 ชั้น คือชั้นล่างสุด หรือพื้นป่า (Forest Floor) ชั้นใต้เรือน (Understory Layer) ชั้นเรือนยอด (Canopy Layer) และชั้นเหนือเรือน (Emergent Layer) ซึ่งแต่ละชั้นจะมีความหลากหลายทางชีวภาพที่แตกต่างกัน เนื่องจากปริมาณผนหรือแสงแดดที่ได้รับนั้นต่างกัน