อังกฤษ: Giant panda
ชื่อวิทยาศาสตร์: Ailuropoda melanoleuca
นิยมเรียกว่า "แพนด้า"
เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมซึ่งปัจจุบันจัดอยู่ในวงศ์หมี (Ursidae) ถิ่นอาศัยอยู่ประเทศจีน แม้แพนด้า จะจัดอยู่ในวงศ์หมี แต่พฤติกรรมกลับไม่เหมือนหมีโดยสิ้นเชิง แพนด้า เป็นสัตว์ที่กินพืชเฉพาะ ไผ่ เพียงอย่างเดียว แต่อาจจะมีแมลง หรือไข่ ของสัตว์บางชนิดที่เป็นโปรตีนบ้าง ตามความจำเป็นต่อร่างกาย แพนด้าใช้เวลาในการกินไผ่ ถึง16 ชั่วโมงต่อวัน เท่ากับไผ่ 18 กิโลกรัมเลยทีเดียว พร้อมขับถ่ายถึง 40 ครั้ง ดังนั้น แพนด้าจะไม่มีนิสัยในการจำศีล เพราะไผ่ที่กินนั้น มีไขมันที่ไม่เพียงพอต่อร่างกาย เหตุผลนี้เอง ที่การขยายพันธุ์ของแพนด้า ในรอบ 1 ปี มันจะมีอาการติดสัดแค่ 1-2 วันเท่านั้น และตกลูกได้เพียงครั้งละ 1 ตัว ไผ่ที่แพนด้ากิน ก็มีความจำเพาะ ทำให้พืชอาหารหลักหมดอย่างรวดเร็ว
หลายสิบปีที่ผ่านมา การจัดจำแนกสายพันธุ์ที่แน่นอนของแพนด้ายังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า แพนด้ายักษ์และแพนด้าแดงซึ่งเป็นญาติสายพันธุ์ห่าง ๆ กัน และยังมีลักษณะพิเศษที่เหมือนทั้งหมีและแรคคูน นั้น จัดอยู่ในกลุ่มเดียวกัน หรือไม่ แต่อย่างไรก็ตาม การทดลองทางพันธุกรรมบ่งบอกว่าแพนด้ายักษ์เป็นหนึ่งในชนิดของหมี (วงศ์ Ursidae) หมีที่ชนิดใกล้เคียงที่สุดของแพนด้าคือหมีแว่นที่พบในทวีปอเมริกาใต้ (ข้อขัดแย้งที่ยังคงเป็นที่สงสัยอยู่คือแพนด้าแดงนั้นอยู่ในวงศ์ใด เป็นที่ถกเถียงว่าอาจจะอยู่ในวงศ์หมี (Ursidae), วงศ์แรคคูน, วงศ์โพรไซโอนิดี้ (Procyonidae), หรืออยู่ในวงศ์เฉพาะของมันเอง วงศ์ไอเลอริดี้ (Ailuridae)) โดยซากดึกดำบรรพ์ที่ค้นพบจากในถ้ำของประเทศจีนพบว่า แพนด้ายักษ์ถือกำเนิดมาแล้วบนโลกอย่างน้อย 2 ล้านปี
เรียกได้ว่าเรื่องราวของหมีแพนด้า มีความน่าสนใจ และความน่าเอ็นดูมากอีกด้วย สุดท้ายนี้ หากไม่พูดถึง หลินปิง คงเป็นไปไม่ได้ เพราะหลินปิงเป็นพยานรัก ของ เจ้าช่วงช่วง-เจ้าหลินหุย ที่ปัจจุบันนี้ เจ้าช่วงช่วง-หลินหุย เป็นทูตสันธวไมตรี ไทย- จีน และเป็นข้อตกลงว่า ประเทศไทยเจ้าหลินปิงให้กับไปเลือกคู่ที่ประเทศจีน และเป็นการช่วยลดการผสมพันธุ์ในสายเลือดเดียวกัน อีกด้วย
ผู้เรียบเรียง : นางสาวปัฑารีย์ สุวรรณลาภเจริญ
ที่มาข้อมูล : http://dusit.zoothailand.org/animal_view.php?detail_id=149&c_id=
วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ.
อุตสาหกรรมการแปรรูปอาหารเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมเป้าหมายของไทยในแผนพัฒนาประเทศ เพื่อช่วยขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ รัฐจึงมีการสนับสนุนงานวิจัยและพัฒนาด้านอาหาร รวมถึงบุคลากรผู้เชี่ยวชาญเพื่อตอบโจทย์งานดังกล่าว หนึ่งในนั้นคือ นักเทคโนโลยีกลิ่นรสที่จะช่วยพัฒนา สร้างสรรค์กลิ่นรส ให้กับอาหารจนมีความสมบูรณ์แบบมากที่สุด
โดยปกติแล้วในโครโมโซมเพศของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั้งหลายจะมีโอกาสเกิดโครโมโซมแบบ XY หรือ XX ครึ่งต่อครึ่งหรือร้อยละ 50 ซึ่งจะส่งผลต่อการกำหนดเพศของลูกที่กำเนิดออกมา ด้วยความเป็นไปได้เพียงร้อยละ 50
